 |
|
wczorajsze błędy dziś nie znaczą nic
|
|
|
|
Powiedz mi ile już straciłeś cennych chwil,
Ile już zmarnowanych dni
|
|
|
|
Jem słodycze i myślę o niczym,
czując gorycz nawet nie chcę słyszeć ile mogłem zrobić do tej pory już
|
|
|
|
Nadzieja umiera ostatnia,
tutaj gdzie mieszkam
to matnia bo perspektywa umiera pierwsza
|
|
|
|
Jestem sumą kilku przeżyć i rozkmin,
a wszystko co mam to tylko zbiegi okoliczności,
Żyję w pół amoku
|
|
|
|
Czuję, że tracę coś, gdy po śniadaniu,
Stawiam stopy znów na tym samym skrzyżowaniu.
|
|
|
|
chcę iść prosto ostatni raz poczuć zapach kwiatów, ratuj
tracę ostrość, płaczę biorę udział w grze chociaż nie jestem graczem
|
|
|
|
To jest problem wiesz, dusi mnie wszechświat,
chcę złapać oddech lecz brak tu powietrza,
mam fobie, bo kłamią nawet gwiazdy
|
|
|
|
Odpocznę w niebie, wciąż nie wiem co przyniesie jutro.
Nie wiem gdzie leży kres, stres nie ma chyba nigdy końca.
Sam dobrze wiesz jak jest, gdy brakuje słońca
|
|
|
|
Patrzę czysto w przyszłość i mam w chuj na nią pomysłów,
przy tym tempie życia sprzyja relax dla umysłu.
|
|
|
|
Tracę kontrast, nie ma tego złego co by na gorsze nie wyszło,
chociaż nie ma podstaw. Narodziny słońca śmiercią gwiaz.
Ciężar zabija tylko tempo dnia. / O.s.t.r & Marco Polo
|
|
|
|
Dodaj komentarz
