 |
|
siedząc na dachu w potarganych rajstopach, godzinami potrafiłam trzymać w ręku telefon czekając, aż zadzwonisz. potrafiłam siąść przy zachodzie słońca i czekać, aż do wschodu, cały czas czujne czuwając.
|
|
|
|
przypominasz sobie o moim istnieniu dopiero, gdy czegoś potrzebujesz. nie potrafię Ci odmówić. masz nade mną tą paranoiczną władzę przed którą nie jestem w stanie się obronić. wolę, żebyś był przy mnie od przypadku, kiedy jestem Ci potrzebna. niż żebyś nie był wcale.
|
|
|
|
nie mów mi, że gdyby nie ona to bylibyśmy razem. nie chcę żyć ze świadomością, że miałam szansę na szczęście, ale nie miałam szansy na jej wykorzystanie.
|
|
|
|
idziesz za rękę ze swoją dziewczyną mijając mnie jak powietrze. jestem dla Ciebie nikim, kiedy z nią jesteś. staję się dla Ciebie kimś, dopiero kiedy nie ma jej w pobliżu, a Ty czegoś potrzebujesz.
|
|
 |
|
Nienawidzę gdy doprowadzasz do tego, że nie wiem co powiedzieć. Wkur.wia mnie, że gdy daje z siebie wszystko, nie dostaje nic z powrotem. Boli gdy ludzie, którzy są dla mnie bliscy zachowują się jak bym byłam obca. niektóre słowa ranią zbyt mocno.. czasami wolałabym nic nie czuć .
|
|
|
|
położyła się na podłodze, ze łzami w oczach i zaczęła się zastanawiać jak nazwać, to co aktualnie czuje.
|
|
|
|
Jest moją lampką przy łóżku, herbatką karmelową, ołówkiem w piórniku, pierścionkiem na ręce, porannym uśmiechem i bałaganem w głowie.
|
|
|
|
Kiedyś Ci powiem jak puste były wieczory bez Ciebie, gdy za towarzystwo robiła muzyka, herbata, koc i Twoje zdjęcie. Powiem Ci jak smakowały moje łzy i tęsknota której nie dało się opisać.
|
|
|
|
- tak mała, więc powiedz mi to śmiało. - ale co? - spytała zamyślona. - to o czym ciągle myślisz! - ale myślę o Tobie.. - odpowiedziała delikatnym głosem. - nie jestem głupi, czy tak trudno Ci to powiedzieć? - tak! bardzo, bo zależy mi na Tobie, ale ja już chyba nic nie czuję. - popłynęły łzy, usiadła na ławce i nie mogła pozbierać myśli, po chwili on usiadł koło niej szepnął do ucha - kocham.. - co z tego skoro ja nie?! - spytała ocierając łzy. - a to, że jesteś dla mnie jak księżniczka, o której nigdy nie zapomnę. - przytulił ją, a po chwili złożył ostatni pocałunek na jej ustach po czym wyszeptał: - wiesz? będzie mi brakowało smaku Twojego błyszczyka.
|
|
 |
|
"twarz nie szklanka nie zbije się ale blizny pozostaną"
|
|
 |
|
może i jestem tą pieprzoną egoistką, jak niektórzy myślą, ale przynajmniej szanuję przyjaźń, dbam o nią i jestem gotowa na poświęcenia. akurat na to co najważniejsze mój egoizm nie działa, ale tylko na zawadzające nam błahostki.
|
|
|
|
niby tyle pracowałam nad zapomnieniem o swoich bezdusznych czynach, ale wystarczyło znalezienie listy moich podbojów i nałóg powrócił, znów zachciało mi się pomiatać kolejnymi, niezrealizowanymi punkcikami, którzy w żadnym stopniu nie są na mnie odporni.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
