 |
|
. Zdzierać obcasy na nierównych chodnikach z puszką piwa w ręku , zapominając o całym świecie . Dzyndzel ♥
|
|
|
|
. Życie nauczyło mnie dwóch rzeczy : mogę być kochana albo też najebana - ten sam efekt . Dzyndzel ♥
|
|
|
|
. Każda chwila spędzona w jego towarzystwie daje mi nowe nadzieje na wspólną przyszłość . Dzyndzel ♥
|
|
|
|
. Danza kuduroo . Dzyndzel ♥
|
|
 |
|
Nawet jeśli jestem cyniczna,dziwna, egoistyczna, naiwna, wredna, psychiczna, fałszywa, dwulicowa, nietolerancyjna,brzydka, zarozumiała, obłudna, okrutna, podejrzliwa, zdradliwa, samolubna to CHUJ ci do tego.
|
|
|
|
słyszysz?
- nie.
- a kiedyś biło.
|
|
 |
|
pamiętam tamto zimowe popołudnie, kiedy podając mu dłoń przedstawiłam się i z uśmiechem na twarzy odeszłam na bok, widziałam kątem oka jak patrzy, jak swoim spojrzeniem próbuje jakby przywołać do siebie. po chwili z papierosem w ręku stał już obok, odważając się złamać barierę nieznania się każdym swoim słowem powodował uśmiech, chociaż przecież tak naprawdę znaliśmy się parę godzin, czułam, że jest coś, tak wspólnego, co łączy każdą z dusz. kilka miesięcy później, to z jego uśmiechem przy swoich ustach budziłam się każdego dnia, z jego cichym szeptem w głośnikach telefonu zasypiałam. to właśnie On, nawet ten minimalny ból usiłował dzielić na pół, przy okazji biorąc w ręce odpowiedzialność za moje życie, nigdy nie pocieszał słowami, zawsze doskonale wiedział, że są nieistotne, tutaj wręcz nieważne, wystarczał jeden ruch. przyciągał do siebie i przytulając, likwidował strach przeszywający źrenice, momentami czując jego bicie serca przy swoim, ożywiał wszystko od wewnątrz. / endoftime
|
|
|
|
. Dlaczego znów do kurwy nędzy wracasz ?! . Dzyndzel ♥
|
|
|
|
moją największą wadą jest życie przeszłością
|
|
|
|
nie miewam obsesji, miewam paranoje
|
|
|
|
Na wspomnienia trzeba zapracować.
|
|
|
|
Nauczyli nas regułek i dat,
Nawbijali nam mądrości do łba,
Powtarzali, co nam wolno, co nie,
Przekonali, co jest dobre, co złe.
Odmierzyli jedną miarą nasz dzień,
Wyznaczyli czas na pracę i sen.
Nie zostało pominięte już nic,
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
