 |
|
wegetacja. «życie człowieka pozbawione aspiracji, celów i perspektyw»
|
|
|
|
“Wszyscy jesteśmy artystami. Różnimy się tylko rodzajem sztuki, jakim żyjemy.”
|
|
|
|
"Będziemy się kochać na podłodze i słuchać jak nam w głowach pada deszcz, będziemy mieli odłączony telefon i odłączony prąd, będziemy mieli nakaz eksmisji i pięć złotych, z którymi nie wiadomo co zrobić, będziemy mieli odłączony świat. I świt. (…) Zrobimy sobie obrączki z trawy i wianek z pokrzyw i mleczy, pójdziemy daleko, spijemy się winem o nazwie czarownica, poziomkowym, i obiecamy sobie, że aż do śmierci Cię nie opuszczę, obiecamy sobie miłość, wierność i niepewność (…)"
Marta Dzido
|
|
 |
|
Ile można cierpieć poprzez zadawanie tego samego bólu w ciągu roku? /opanuj_downa_
|
|
|
|
"Jest tylko jedna zasada: nie krępować się i robić to, na co ma się ochotę. Każdy ma prawo do własnego szczęścia."
Sławomir Mrożek
|
|
|
|
"Wiem, że w pewnym sensie każdy krok, jaki zrobiłem od chwili, gdy nauczyłem się chodzić, był krokiem do Ciebie."
Nicholas Sparks
|
|
|
|
"Pragnę jedynie miękkiej, mglistej przestrzeni, w której mogę żyć - i jeszcze żeby zostawiono mnie w spokoju."
Charles Bukowski
|
|
|
|
"Nie mam serca, wiesz? Zgubiłem je kiedyś, dość dawno. Leży pewnie w którymś rowie, zdeptane, zdeprymowane deszczem i chłodem. I szukam sobie, tak bezsensownie - przecież własnego nie odzyskam. Szukam kogoś, kto mi w tę dziurę pomiędzy żebrami wsadzi swoje serce".
— Mikołaj Bajorek
|
|
|
|
"Każdy z nas ma coś wyjątkowego, co może zdobyć tylko w wyjątkowym okresie życia. Coś w rodzaju małego płomyka. Nieliczni uważni i uprzywilejowani pielęgnują ten płomień, dbają o niego, trzymają go niczym pochodnię oświetlającą ich życie. Kiedy jednak ten płomień gaśnie, to już na zawsze."
Haruki Murakami
|
|
 |
|
''Ona właśnie taka była, ogrzewała wszystko naokoło siebie, a sama się wypalała.”
|
|
|
|
Chcę żebyś się we mnie
kończył
i zaczynał
Tworzył ze mną wspomnienia
i wspominał
kiedy nie będę
obok
i nie zapominał
że istnieję
|
|
|
|
Więc dlatego wszyscy przegramy; dlatego, że przechodziliśmy obojętnie obok czegoś, kiedy powinniśmy pozostać; i dobrze, że nam to nie będzie wybaczone.
— Marek Hłasko
|
|
|
|
Dodaj komentarz
