 |
|
życie zabiłoby nas wszystkich, gdybyśmy nie zapominali
|
|
|
|
oceniając innych, nie definiujemy ich, ale siebie
|
|
|
|
teraz po nim mam blizny, po co taki był flirt mi?
|
|
|
|
smutno mi za tym wszystkim dalekim, co mogłam nazywać moim
|
|
|
|
mam zły dzień od paru dni
|
|
|
|
nie mogę zasnąć a dobrze wiem, nienawidzisz mnie za mało, kochasz mnie za bardzo. jesteś jak światło, które płonie, gdy latarnie gasną, jesteś jak van Gogh, opisujesz moją prozę swoją ręką barwną, ty wygrywasz z tym demonem co mi nie da zasnąć
|
|
|
|
odezwij się czasem, ciekawa jestem gdzie i z kim teraz umierasz
|
|
|
|
zmarnowaliśmy świt, a tego nie wybaczy nam żadne niebo
|
|
|
|
kiedy spadnie ostatni liść, wyschnie ostatnie drzewo i zostanie złowiona ostatnia ryba, zrozumiemy, że nie można jeść pieniędzy
|
|
|
|
bądź dobrej myśli, bo po co być złej
|
|
|
|
kontrolujemy mniej rzeczy, niż chcemy przyznać
|
|
|
|
gdy rozmyślasz o życiu musisz pamiętać o dwóch rzeczach: żadna ilość poczucia winy nie naprawi błędów przeszłości i żadna ilość nerwów nie jest w stanie zmienić przyszłości
|
|
|
|
Dodaj komentarz
