 |
tak bardzo baliście się miłości. tak bardzo baliście się tego co może być między wami. tak bardzo baliście się uczuć, które mieliście w stosunku do siebie. tak bardzo próbowaliście oszukać przeznaczenie, że w pewnym momencie nawet ono się poddało i przestało krzyżować wasze drogi. a przecież tak bardzo chcieliście się kochać
|
|
 |
Nie spodziewałam się że coś napiszesz myślałam że już zapomniałeś o mnie i o tym miejscu... Jeśli chodzi o Twój charakter to zawsze najpierw coś robiłeś a później myślałeś chyba dlatego przyciągasz do siebie... Dobra nie ważne nie brnijmy dalej w ten temat.. zastanawiałam się czy mogę do ciebie napisać ale nie wiem czy chcesz ? Minęło dużo czasu myślę że każdy podchodzi do tego co było chłodnej bez emocji.U mnie też się dużo zmieniło , ale pisać tu to wiesz bez sensu. Może daj jakoś znać jeśli chcesz odezwę się na mess? Czekam na info ..
|
|
 |
Wiesz, mądrość to nie zawsze szybkie przejście przez ból i rozczarowanie. Czasem to właśnie przeżywanie tych emocji w pełni daje nam prawdziwą mądrość i pozwala wzrosnąć. / net
|
|
 |
Better to admit you walked through the wrong door than spend your life in the wrong room. / tumblr
|
|
 |
Poczucie fałszywego bezpieczeństwa wykańcza psychicznie .
|
|
 |
Najgorsze uczucie,gdy dusi Cię tak,jak przy ostatnim oddechu.
Minęło tyle lat,a ja nadal pamiętam ból,który rozrywał moje serce przez kolejny rok.
Tak cholernie chciałabym wiedzieć,jakby to było gdybyś tu dziś był..
|
|
 |
Remember when you wanted what you currently have? ;)
|
|
 |
letni wieczór, czekała na niego tam, gdzie zazwyczaj się spotykali. miał zjawić się za kilka minut. poczuła ciepły oddech na swojej szyi, później czułe pocałunki dążące do jej ust. kiedy do nich doszedł, ujrzała jego twarz, nie zdążyła nic powiedzieć, złapał ją za ręce, przyciągnął do siebie i przytulił tak mocno jak tylko potrafił.
|
|
 |
wytłumacz mi kim jesteś. spójrz na siebie. kim się stałeś? co zrobiłeś z osobą, na której niewyobrażalnie mi zależało? chyba umarła. zginęła. nie przetrwała próby czasu. zamordowałeś go. zamordowałeś mężczyznę, którego kochałam. tak, kochałam. jak mogłeś to zniszczyć? wytłumacz mi, kurwa błagam, bo nie potrafię tego zrozumieć.
|
|
 |
tyle dla mnie znaczysz. tak wiele potrafiłabym dla ciebie poświecić. skoczyłabym za tobą w ogień, a później wyszłabym z niego bez szwanku, trzymając cię za rękę. pojechałabym za tobą tysiące kilometrów stąd, nie wiedząc nawet w którą stronę poszedłeś. mogłabym się zmienić, aż tak, że nikt oprócz ciebie by mnie nie poznał. byłabym przy tobie o każdej porze dnia i nocy. byłabym na każde zawołanie. a to wszystko gdybyś wykonał ten jeden mały krok, wypowiadając słowa - "będziesz ze mną?"
|
|
 |
życie z dnia nadzień potrafi się kolosalnie zmienić. nawyki odchodzą w zapomnienie. zawsze po przebudzeniu pierwsze co robiłam, to przeczytanie tych prymitywnych, a jak niezwykłe wiele dających, wiadomości od ciebie. teraz telefon służy mi do podświetlenia, kiedy w nocy, w ciemności szukam zapalniczki tylko po to, aby móc usiąść na rogu łóżka i odpalić papierosa w nadziei, że uspokoi on moje serce, które wszelkimi siłami stara się wyjść na zewnątrz niczym dziecko tuż przed porodem. nie rozumiem celu tego, że byłeś. przecież wspomnienia bolą, jak żadna inna krzywda, szczególnie fizyczna. skurwysyńsko bolą. w szczególności te najpiękniejsze. wszyscy marzą o wehikule czasu. każdy oddałby wszystko, żeby go mieć. a ja oddałabym wszystko, żeby się go pozbyć. każdej z nocy.
|
|
|
|