 |
|
oddaj strach, daj zaufanie, chwyć za rękę.
|
|
|
|
chcę być Twoim pamiętnikiem.
|
|
|
|
na łące kwiatów wydeptać ścieżkę szczęścia.
|
|
|
|
nie ma nic na zawsze.
świat pożycza, nie daje.
|
|
|
|
chcę tylko wszystkiego . . .
|
|
|
|
zinterpretuj mi tęsknotę, a powiem Ci czy tęsknie.
|
|
|
|
Dobra, Ty załatw smoka, ja biorę na siebie schody.
Znajdę je skubane i skopię im poręcz tak, że nie będą wiedziały, którędy na górę, a co!
|
|
|
|
powiedz o czym mówią, gubię się w słowach,
które służą tylko po to, by Nas zaczarować
tak łatwo tu zwariować, minąć się z prawdą,
ten nonsens mnie zbudował, ja próbuje go ogarnąć.
|
|
|
|
powiedz mi jak powinno być.
|
|
|
|
rozprysnę się na milion kawałków i wpadnę Ci do oka.
|
|
|
|
wyprałam emocje, właśnie suszą się na balkonie.
|
|
|
|
niebo pękło z trzaskiem.
potłuczone kawałki księżyca uderzały z brzdękiem w okno.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
