 |
|
Nie mam już sentymentów, to nie jest korzystne,
Gdy czują Twoją słabość, to Ci wjadą na tą psychę,
|
|
|
|
Wciąż bije piony z typami, od których bije prawdziwość,
I Ty wiesz, gonie za snami, do góry ginie zawiłość,
|
|
|
|
Śledź mnie, możesz nawet przez tą lornetkę,
Hejter ściąga to z bólem, jakby kurwa miał stulejkę.
|
|
|
|
upiłam się wtedy niemiłosiernie. od początku nie chciał bym szła na tą imprezę, ale ja nalegałam - On został z kumplami w domu. mocno się o to pokłóciliśmy. po pewnym czasie picie wymknęło się spod kontorli - każdy porobił się dość mocno. atmosfera robiła się dziwnie niemiła, bo zjeżdzało się coraz więcej dziwnych kolesi. chciałam wrócić do domu, ale nie miałam jak. zadzwoniłam do Niego ledwie mówiąc - krzyczał na mnie. nie potrafiłam nawet dokładnie określić gdzie jestem. już chciał się rozłączyć gdy powiedziałam : ' boję się ' , mówiąc mu o gościach, których kompletnie nie znam, a których jest tu coraz więcej. nie minęło dwadzieścia minut gdy już byłam w Jego ramionach, a za Nim weszło kilku kumpli. i co z tego , że nawet nie miał pojęcia gdzie mnie szukać. co z tego , że był na mnie tak bardzo zły - ja i tak wiem , że przyjechałby za mną nawet na koniec świata gdyby tylko groziło mi niebezpieczeństwo. || kissmyshoes
|
|
|
|
jak mnie wychowano ? w sumie wychowałam się sama, a właściwie zrobiła to ulica i przyjaciele. ani jednego sukcesu w swoim życiu, jak i cechy charakteru nie zawdzięczam rodzicom. gdy ja pięłam się w górę, Oni ciągnęli mnie na dno mówiąc, że jestem beznadziejna. gdy spędzałam całe dnie na dworze , gdy siedziałam na ławce i widziałam z niej zarówno wschód, jak i zachód słońca - ich nie było. gdy dostawałam wpierdol, wracając do domu z obitymi żebrami - oni dodatkowo darli japy. gdy ja uczyłam się latania - Oni podcinali mi skrzydła. dziś nie zawdzięczam im absolutnie nic, prócz życia - i choć to tak wiele, to jak dla mnie za mało by nazwać ich prawdziwymi rodzicami. || kissmyshoes
|
|
|
|
był dzień pogrzebu Jego przyjaciela. nie spał całą noc, co chwila obracając się na łóżku. leżałam na boku, mocząc poduszkę łzami, i udając , że śpię. obudził mnie dwie godziny przed mszą. gdy nadszedł czas wychodzenia do kościoła - ubrał na siebie czarną koszulę z krótkim rękawem. na dworze było zimno, więc poprosiłam by założył jeszcze marynarkę. spojrzał na mnie smutnym wzrokiem, i cichym głosem powiedział: ' nie. będzie krótki rękaw, w którym widać Nasz tatuaż. niech wie, że zawsze będzie w moim sercu'. jak powiedział, tak zrobił. stał przy Jego trumnie ocierając lewą ręką łzy - tą ręką, na której widniał tatuaż - dowód ich dozgonnej przyjaźni. || kissmyshoes
|
|
|
|
kocham tą świadomość , że gdy tylko wyłonię nos zza książki, którą czytam - zobaczę Jego słodką minkę, jaką robi przez sen, jednocześnie mając świadomość , że gdy mam Jego - mam wszystko. || kissmyshoes
|
|
|
 |
i chuj mnie obchodzi to, że jutro muszę iść rano do szkoły, że mam tonę zadań do odrobienia, że już mam przewagę ocen niedostatecznych w dzienniku, że mama już mi nie zaufa, że brat się wkurwi, że siostra nie wybaczy... teraz ważny jest tylko On.
|
|
|
|
nie umiem powiedzieć Ci co będę robić w przyszłości, bo ja nie jestem pewna nawet jutrzejszego dnia. || kissmyshoes
|
|
|
|
Dodaj komentarz
