 |
,,Za dużo myśli, by mówić. Za dużo słów, które nie zostały wypowiedziane, a mogły."
|
|
 |
,,Myślę o tym, że prawdziwa dorosłość to stan, w którym nikomu nie ufasz, mówisz tylko prawdę, czujesz bez przerwy na języku bardzo gorzki smak."
|
|
 |
,,Trudno obudzić się z koszmaru, gdy to rzeczywistość staje się złym snem."
|
|
 |
,,Dzisiaj za tobą bardziej tęsknię niż potrafiłem ciebie wtedy kochać."
|
|
 |
,,Chciałabym porozmawiać z kimś i móc mówić szczerze. Chciałabym ponazywać wszystkie myśli, które tłuką mi się po głowie jak szalone, i wiedzieć, że istnieje na tym świecie ktoś, kto je zrozumie."
|
|
 |
,,Zbyt wiele razy mnie opuszczałeś i w końcu doprowadziłeś do tego, że coś, co dotąd nas łączyło, coś kruchego i bezcennego, pękło."
|
|
 |
,,- Czy ona… odnalazła szczęście? Zgódka nie wiedziała, co powiedzieć. W obecnej chwili wspomnienie matki było zbyt bolesne, niczym garść odłamków szkła. - Czasem bywała szczęśliwa - odparła wreszcie. - Przypuszczam - powiedział łagodnie sir Tomasz – że to wszystko, na co każdy z nas może liczyć."
|
|
 |
,,Ten, kto przełknie dumę i prosi z całego serca, ale czyni to na próżno, już nigdy nie będzie tym samym człowiekiem. Umiera w nim jedno, drugie się rodzi."
|
|
 |
"Myślę o tym, że prawdziwa dorosłość to stan, w którym nikomu nie ufasz, mówisz tylko prawdę, czujesz bez przerwy na języku bardzo gorzki smak."
|
|
 |
"Za dużo myśli, by mówić. Za dużo słów, które nie zostały wypowiedziane, a mogły."
|
|
 |
"Uczucia kiedyś cię zabiją. Jak mają cię nie zabić, skoro poza nimi nic nie ma? Najwyżej jakaś ziemia, jakieś słońce. Generalnie coś, co tam sobie istnieje, coś poza tobą. Rośliny, zwierzęta. Niech sobie istnieje. I tak przestanie istnieć razem z tobą. Dla człowieka człowiek to wszystko, co ma. Człowiek to worek uczuć, ślepych jak ogień. Człowiek bez przerwy wpatruje się we własne uczucia tak jak w pożar."
|
|
 |
"Jest druga rano. Godzina tęsknoty za ludźmi, którzy nie tęsknią za nami."
|
|
|
|