 |
|
Bywa, że kuje Cię coś w serce przez parę minut, a później jest już normalnie. Bywa, że bolą Cię kolejne ruchy i w pewnym momencie coś nie pozwala Ci postawić kroku w przód. Bywa, że tęsknisz tak jak ja, wiedząc doskonale, że to i tak bez sensu. Bywa, że coś zaczyna nas łączyć. To ból, tęsknota. To nasze uczucia. / Endoftime.
|
|
|
|
Moja dusza krzyczy, a serce łaknie pomocnej dłoni. Dłoni, która je przytrzyma, choć na chwilę, byle by nie upadło z hukiem na bruk. Czuję rozszarpywanie organów. Coś właśnie pociąga za żyły, grając na nich niczym na strunach. Powoli wyszarpuje żebra, każdej po kolei ze skruchą i nadzwyczajną delikatnością. Coś obchodzi się ze mną łagodnie. Chce mi dać nadzieję, po czym kruszy kości. Miażdży je z fascynacją i patrzy jak cierpię. Chyba uwielbia, gdy cierpię, gdy w moich źrenicach tkwi już tylko sama pustka. / Endoftime.
|
|
|
|
Widziałam śmierć i dlatego płaczę, gdy widzę, jak z ciała uchodzi dusza, jak zanika uśmiech i nie słyszę już słów. Wokół cisza. / Endoftime.
|
|
|
|
Cierpię, gdy upada ktoś mi bliski, a ja upadając wraz z nim, nie sięgam dłonią aby pomóc mu wstać. Bodźce. Ktoś wbija tysiące szpilek w nasze serca i uśmiecha się pod nosem. Jednych serca są nietrwałe. Inni radzą sobie dość dobrze, cierpią w sobie, krwawią, lecz chcą żyć. Chcą żyć, rozumiesz? Pomimo wszystko, pomimo bólu i przeciwnością, po prostu - chcą.. / Endoftime.
|
|
 |
|
W głośnikach rap roznoszący się na całe mieszkanie,okno otwarte.Ja siedząca na łóżku w rurkach,w szerokiej bluzie z głową pełną myśli i w ręku z kubkiem kawy.Mama krzyczy że mam przyciszyc tą muzykę bo ją głowa boli i że chcę obejrzec film ale że mam za głośno muzykę.Uwielbiam ten stan gdy siedzę w pokoju sama,zamknięta,z myślami i wiem że mi nie wbiegnie do pokoju zaraz rodzeństwo z propozycją bitwy na poduszki tak jak to prawie zawsze bywa.Siedzę tak i myślę,wspominam to co było wczoraj,tydzień,miesiąc,rok albo parę lat temu.I zaczynają leciec mi łzy po policzkach chciałabym żeby nie które osoby wróciły i chciałabym żeby nie które rzeczy były tak jak dawniej ale nie wszystkie.Bo kiedyś nie znałam tych paru osób dla których zrobiałabym wszystko,które kocham całym serduchem.Chociaż czasami jest ciężko to trzeba życ dalej,nie można się poddawac,chociaż nie wiem jak by było trudno to zawsze będą lepsze dni,a czasami gorsze.Ale nikt nam nie dał gwarancji że życie będzie idealne./toolkaa
|
|
|
|
Siedzieli razem na schodach szkoły, cztery godziny w ciszy , bo czasami milczenie jest dużo piękniejsze niż najpiękniejsze słowo na świecie. Pocałowała go. To był ich pierwszy pocałunek i najpiękniejszy. Położona ,ukradkiem, co jakiś czas patrzyla na jego promienny uśmiech i oczy, które skutecznie zgrywały idealny odcień ciemnego nieba. Teraz jest czas rozłąki, nie chca wracać do domu, ale jest bardzo późno. idzie do Niego, ledwo dotknela jego warg . Puscili sobie ręce i rozstali się. Kilka sekund później odwrócił się i krzyknął: "KOCHAM CIĘ". Spojrzała na niego i chciala powiedziec , że czuje to samo. Ale zanim otworzyła usta i wyciągneła co najmniej jeden dźwięk z siebie, pędzący samochód pojawił się na chodniku i uderzył ukochanego. W tle słychać ból i rozpacz, przeraźliwy krzyk i pisk opon. Jednak największy ból czuła kiedy zobaczyła, że samochodu wyszła jej matka... *.*
|
|
|
|
Nie zawsze lokujemy uczucia właściwie.Ulegamy iluzji.Ludzie pokazują się nam z lepszej strony,a nawet tej nieprawdziwej strony.Jakby zapominali,że nie da się nas pokochać za to,kim jesteśmy,skoro w tych konkretnych sytuacjach stajemy się kimś innym.Zdarza się,że mylimy miłość z chemią,pożądaniem i seksem.A nawet ze strachem przed samotnością.Dopiero później kiedy codzienność weryfikuje nasze związki,rozumiemy,że jest się zakochanym z powodu,ale kocha pomimo.
|
|
|
|
' Zaczęło lać. Niebo zaczęło niesamowicie zanosić się deszczem. Właśnie, wtedy ściągnął swoją bluzę. Niezdarnie ją, jej założył, nie słuchając sprzeciwów z jej strony. Wziął ją na ręce, tak jak przenosi się pannę młodą przez próg. Zaniósł ją pod zadaszenie, jednego z budynków. - Ty, tylko sobie mała nie schlebiaj. Po prostu Twoich trampek, było mi szkoda. - powiedział, udając powagę. Oboje wybuchli śmiechem. On delikatnie się nachylił. Ona cała podekscytowana zamknęła oczy i zaczęła się przygotowywać do pocałunku. - To należy do mnie. - powiedział z uśmiechem, ściągając z niej bluzę. - a to do mnie. - powiedziała, całując go namiętnie. '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
