 |
|
wiesz co? już chyba nigdy nikomu tak nie zaufam. zaufałam i za bardzo mnie zraniłaś.nie chcę takich przyjaciół.
|
|
|
|
Przyjaciel, to ktoś, kto pozwala mi być taką,jaka jestem i nie myśli, że jestem niespełna rozumu. Ktoś, kto z wyrazu mojej twarzy odczytuje, że potrzebuję porozmawiać o tym, co się dzieje lub nie w moim życiu. Udziela mi wsparcia bez osądzenia. - tylko trzeba mieć przyjaciela.
|
|
|
|
mogłabym przemierzyć nawet 300 km, byleby zobaczyć Twój uśmiech.!
|
|
|
|
Siedziała naprzeciw niego, on trzymał głowę na jej ramieniu. Czuła jego ciepły, miarowy oddech na szyi, taki jak u dziecka które po dniu pełnym wrażeń usypia mamie w ramionach; jego nieświadome ruchy w sennym letargu. Bała sie poruszyć, by go nie zbudzić, ale jednocześnie opuszkami palców gładziła go po policzku. Teraz był zadziwiająco bezbronny i niewinny, zupełnie inny od tego który w każdą sobotę wybiera się na piwo z kumplami.
|
|
|
|
Porozmawiajmy. Bez patrzenie w przeszłość, bez żalu i uczuć.
|
|
|
|
Miłość jest wtedy gdy On wbija Ci sztylet w serce, a Ty martwisz się tylko tym, żeby nie pochlapał się krwią.
|
|
|
|
Romeo umarł a Ty po prostu odejdź. Julia umarła a ja po prostu zapomnę. W XXI wieku nie umiera się z miłości.
|
|
|
|
''Nie spała całą noc czekając kiedy zadzwoni..''
|
|
|
|
,, Wiele tracimy w skutek tego, że za wcześnie uznajemy coś za straconego .. ''
|
|
|
|
'A jak się czułeś kiedy byłeś obok najważniejszej osoby w twoim życiu i nie mogłeś jej dotknąć?.`
|
|
|
|
"Co się stało, proszę pana, że pan mnie tak zostawił samą? Czy pan, proszę pana, zostawiając mnie, choć przez chwilę myślał o mnie? [...]
Pan sobie chyba żartuję, wybaczyć panu tę chwilę nieobecności? Proszę pana, ja się tu dławiłam pustką, pustką i smutkiem. Tęsknota? Tak, proszę pana, tęskniłam przeklinając to uczucie."
|
|
|
|
Owszem, miała wspomnienia, ale wspomnień nie można dotknąć, poczuć ani przytulić. Nigdy nie były dokładnie takie jak tamta chwila, a z biegiem czasu nieubłaganie bladły.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
