 |
|
Zrobiłam już z siebie takiego debila i taką idiotkę, ale trudno - przecież się nie zabiję ;p
|
|
|
|
Czasami mam takie myśli, że chciałabym, abyś powiedział, że wszystko już skończone. Głupie myśli.
|
|
 |
|
każdy miał w życiu moment, że nie chciał miłości, nie chciał jej czuć od kogokolwiek, tak sobie wmawiał każdego dnia widząc zakochane pary na ulicach, bronił się przed nią jak małe dziecko przed dentystą. ale przychodzi czas, że pomimo naszej fortecy miłość w mgnieniu oka burzy ją i dociera do naszego pompującego krew mięsa, które zmienia się w serce gotowe do oddania jako największy skarb. skarb, który jest kruchy jak szkło, lecz cenny jak złoto. skarb, który odrzucony usycha szybciej niż kwiaty, skarb, który jest stworzony tylko po to by kochać i być kochanym. skarb, który jest najczulszym miejscem człowieka.
|
|
|
 |
Siedzę tu sama - samotna i zła - wypijając resztki gorzkiej herbaty z cytryną. Nie piwa, nie wina. Jakby napój bezalkoholowy miał być znakiem trzeźwości, przyjmowania bólu i ostrych faktów ze zdwojoną siłą.
|
|
|
|
już nie mam siły z tym walczyć, nie chce mi się uciekać.
|
|
|
|
Kiedy rozmawiam z Tobą, boję się już cokolwiek powiedzieć, bo wiem, że jedno słowo może zburzyć wszystko to, co razem tyle budowaliśmy.
|
|
|
|
To nie stało się nagle. Wszystko było tworzone powoli, tak powoli, że nawet nie zwróciłam uwagi na to, w którym momencie zdążyłeś zawrócić mi w głowie.
|
|
|
|
Nikt nie patrzy na mnie tak, jak Ty ♥
|
|
 |
|
Choć mówimy innym językiem, choć pochodzimy z innych krajów i może różnimy się odcieniem skóry, czy kulturą, nasze serca biją jednym rytmem. / Endoftime.
|
|
|
|
Chcę byś kimś, za kogo wskoczyłbyś w największy ogień, tym kimś kogo bez wątpienia wyciągnąłbyś z płomieni. / Endoftime.
|
|
 |
|
coraz częściej wracają do mnie te chwile . minęło przecież tyle lat . w mojej głowie malują się obrazy tamtych momentów . rodzi się strach powrotu . łóżko . kroplówka za kroplówką . karetka . miny rodziców . łzy dziadków . obcy ludzie . badania . dwa miesiące walki obcych dla mnie ludzi o moje życie . miałam zaledwie 8 lat . nie wiedziałam jeszcze co znaczy życie . wszystko było dla mnie kolorowe . wtedy nie czułam ciężaru sytuacji . nie zdawałam sobie sprawy, że wystarczy mała chwila . i więcej nie postawie nogi schodząc ze szpitalnego łóżka . teraz , po tylu latach wraca to do mojej głowy . bez żadnego powodu . dociera do mnie jakie szczęścia miałam , trafiając właśnie do tej Gdańskiej Akademii , w ręce właśnie tych lekarzy . którzy dali mi szansę . którzy walczyli . którzy wygrali . jestem tutaj . mimo , że wciąż moje zdrowie nawala . żyje . a to najważniejsze . chciałabym wrócić w tamto miejsce . podziękować . doceniłam .
|
|
 |
|
On wkurwia mnie, ja wkurwiam Jego - i tak sobie żyjemy, oboje wkurwieni. / veriolla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
