 |
|
Jest Ci źle? co z tego... mnie też
|
|
|
|
Będę Twoim zbawieniem. Będę objawieniem. Twoją ucieczką. Ja będę wszystkim czego teraz potrzebujesz. Ucałuję czule Twoją wargę, dotknę Twojej duszy. W objęciach bezpiecznych poprowadzę Cię korytarzem, wprost do wanny. Puszczę ciepłą wodę, razem z nią będę niosła ukojenie. Oplotę Cię mocno swoimi ramionami, byś nie czuł się więcej samotny. Dla Ciebie chcę być ostoją, Twoją własną oazą spokoju, ciszy. Nie powiem ani słowa, sobą wyrażę wszystko. Czule chwycę twarz, pozwolę palcom zdjąć z niej ten smutny uśmiech, zrezygnowanie. Schowam głowę w zagłębieniu Twojej szyi, przejmę na siebie wszystko, co Cię boli.
|
|
 |
|
Ze śmiercią mamy do czynienia wtedy, gdy tracimy gdzieś po drodze kawałek siebie. Kiedy przechadzamy się dzień po dniu tymi samymi ulicami, krocząc do tych samych miejsc, spotykając tych samych ludzi i jeżdżąc tymi samymi tramwajami. Kiedy idąc, potykamy się, upadamy i po chwili wstajemy. Śmierć dotyka nas, gdy mimowolnie obdarowujemy kogoś częścią siebie, gdy dajemy z siebie wszystko i nic nie otrzymujemy w zamian. Te wszystkie chwile, spotkania, dni, podróże, rozmowy, to wszystko sprawia, że gdzieś pośród tego całego życiowego chaosu zostawiamy małe cząstki siebie. I kiedy minie jakiś czas, siadamy i zastanawiamy się, co się z nami tak właściwie stało, dokąd nas to wszystko doprowadziło. I wtedy dociera do nas, że tak naprawdę to donikąd i że w sumie niewiele już z siebie mamy. [ yezoo ]
|
|
 |
|
imma end this now before things just confuse you
|
|
 |
|
Tak naprawdę nie wiem po co mi to było. Życie za wszelką cenę tym co było, albo w sumie tym co nigdy nie przyszło, przecież większość siedziała wyłącznie w mojej głowie. Wmawiałam sobie szczęście, a tak naprawdę każdego dnia spadałam w dół, aż z impetem uderzyłam o ziemię. Zabawne prawda? To co miało mnie uskrzydlać prawie mnie zabiło, a ja przez dłuższy czas niczego nie zauważyłam. Miłość oślepia i otępia. Przekonałam się o tym na własnej skórze tak bardzo, że nie wiem czy nadal chciałabym jeszcze się zakochać. / napisana
|
|
 |
|
ile ja papierosów wypaliłem, chcąc cię wypuścić z siebie razem z dymem
|
|
|
|
umierając będę mógł powiedzieć, że życie było złe, ale wódka i narkotyki były dobre
|
|
|
|
dziwki pieprzyły mi serce i nie płaciły za to
|
|
 |
|
"Przeznaczenie rzeczywiście jest ważne, ale ludzie mylą się sądząc, że nimi kieruje. Jest odwrotnie." Terry Pratchett
|
|
|
|
Przepraszam. Czasem wolałabym, gdyby to słowo nie istniało. Dlaczego? Bo i tak nic nie zmienia. Jest bezużyteczne.
|
|
 |
|
Tutaj tęsknota ubiera się w słowa. Siła miłości równa się pasji wkładanej w wystukiwanie pełnych namiętności wyznań. Wyznań przepełnionych uczuciami drążącymi dziurę w sercu. Jeśli ktoś tu jeszcze je zachował. Tutaj dusze skleja się jak mozaiki. Łata ich ubytki. Czasem przepełnia mnie przekonanie, że słyszę jak ludzie upadają. Skrzywdzone serce działa jak balast. Ciało opada na dno obijając się o nieprzespane wieczory. Wtedy pomaga miłość, drzemiąca w innych. Opowieści ludzi którzy się podnieśli. Ich siła. Ich serca kiedyś sklejane jak Twoje teraz dociśnięte przy pęknięciach tak, że wydawać by się mogło, że nigdy nikt nie rzucił nimi o ścianę patrząc jak odłamki rozsypują się na wszystkie strony. Ludzie mają siłę. Moblo pomaga się nią dzielić./bekla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
