 |
|
[2] Są szczęśliwi będąc przy tym sobą, za co właśnie się kochają. To nie do opisania, pierwszy raz gdzieś wewnątrz siebie poczułam tak ogromne ciepło widząc dwoje ludzi, zakochanych, stanowiących dla siebie prawdopodobnie wszystko. Spojrzałam na ich twarze, wydawali mi się tacy wyjątkowi. W mgnieniu oka, oboje uśmiechnęli się do mnie. A ja? Bez zastanowienia podniosłam kąciki swoich ust i po prostu odwzajemniłam to tym samym. W tamtej chwili, cieszyłam się, że mogę i chcę być jedną z tych, którzy mimo wszystko chcą traktować ich jak równych sobie. / Endoftime.
|
|
|
|
pamiętam, kiedy uśmiechał się i mówił, że świat jest piękny, kiedy nawet w środku nocy w jego spitych źrenicach widziałam przebijające się promienie słońca, kiedy byłam pewna, że jest naprawdę szczęśliwy. i tak de facto, takiego lubiłam go najbardziej, gdy nie przejmował się niczym, gdy nie zaczepiał na ulicy o wiele starszych od siebie typów, tylko po by po raz kolejny oberwać, gdy był po prostu sobą, kimś kogo pomimo więzi zawartych pomiędzy nami, darzyłam uczuciem. pamiętam jak nie pozwalał mi płakać,kiedy widząc chociaż nieco zaszklone oczy krzyczał, kiedy robił w istocie wszystko bym znów choć na chwilę się uśmiechnęła, tak bardzo nie lubił kiedy byłam smutna. / Endoftime.
|
|
|
|
mówili, że nigdy nie przestaje się kochać osoby, którą obdarzyliśmy tym uczuciem, a jedyne co to uczymy się bez niej żyć. mówili, że to co pozornie nam się wydaje to blada monotonność zmieszana z odrobioną przyzwyczajenia, do którego w dalszym ciągu nie przywiązujemy samych siebie. ciągła utrata sensu, nieprzerwany wyścig słów, mówili wiele, niezrozumiałych i tak niedokładnie splątanych ze sobą jak nigdy wcześniej. pamiętam chwile, kiedy nie chciałam ich rozumieć, kiedy nawet nie próbowałam przyswajać tego jak jest, a wiem, że jest łatwiej nie rozumieć teorii miłości, przywiązania, schematu uczuć i szczęścia rodzącego ból. nie chciałam dotykać prawdy, nie chciałam dorastać sercem i być kolejną z tych, których ciągłe błędy są błędami serca, nie chciałam. / Endoftime.
|
|
 |
|
To sa moje male paranoje a tam Twoje fochy.Juz nie ma mnie tyle ile bylo dawniej.Ciebie tez tyle nie ma.Trwa to popychane wprzod przez wspomnienia.Trwaja dwa splecione losy.Trwaja oczekiwania na lepszy dzien.Dzien jak z przeszlosci/emoevelyn
|
|
|
|
gdybym miała tylko możliwość, małą szansę, uwierz, że już dziś zniknęłabym stąd na zawsze. zwyczajnie oderwałabym się od tego co przyziemne i odeszła gdzieś, gdzie tak naprawdę zaczęłabym w końcu żyć, już nie na pozór wmawiając sobie przy każdej możliwej okazji, że może jednak ma to jakiś sens. odeszłabym bez słowa, bez najmniejszego pożegnania, bez żalu w oczach tych najbliższych, bez miliona cisnących się do ust pytań, dlaczego posiadając wszystko mówię, że nie posiadam nic by było warte mojego życia tutaj, dlaczego właśnie tego chcę? / endoftime.
|
|
|
|
Byl pozny wieczor.Obraz przecinaly tylko lodowate krople deszczu zacinajace coraz mocniej.
Bylo jej strasznie zimno a przez skorzane,
czarne trampki wdarla sie do stop woda.Przytulil ja i rozgrzewal dlonmi na plecach, az zrobilo sie jej cieplo.
Przytulila nos i usta do jego szyi a on stal dalej przytulony do niej.
Chciala zostac juz tak na zawsze, lecz nadjezdzajacy z oddali autobus oderwal ich od siebie./emoevelyn
|
|
|
|
‘’ … wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. prawdziwa miłość nigdy nie ustaje. ‘’
|
|
|
|
Wszyscy maja mnie w dupie, wszystkich w dupie mam ja/emoevelyn
|
|
|
|
Włączam telefon. Błądzę palcem po klawiszach. Wybieram nową wiadomość. Odbiorca ciągle ten sam - TY. Patrzę w ekran. Mija 5, 10, 20 minut. Pustka. Wyłączam telefon. Kładę się do łóżka. Płaczę. Kolejny raz nie umiałam ubrać myśli o Tobie w odpowiednie słowa... Kolejny raz usypiają mnie te same łzy. Kolejny raz to łóżko, ja i Ty. Ciągle ze mną choć nie przy mnie... Tęsknię za Tobą. Za Nami. Takimi jak dawniej...
|
|
|
|
O, tak tak, już pędzę... tylko włosy na nogach wyskubię T.T"
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
