|
Przebacz, nie jestem idealna,
ale chociaż zabiorę Cię ze sobą
i nigdy nie zostawię
|
|
|
Nieraz zwyciężyłem i nie zapominam o tym,
bo mam siłę, która nadaje mi ton gry
|
|
|
Podobno ludzie wracają, gdy kończą im się miejsca, w które mogli uciec...
|
|
|
Człowiek uczy się na błędach, własnych lub cudzych.
Nie chce już ich popełniać, a jednak musi.
|
|
|
I szukasz słów w chmurach, chociaż życie to nie komiks,
spójrz w serce, choć wiem, że nie zechcesz tam patrzeć.
|
|
|
Mówisz "jestem nikim" - spoko,
lecz dla takich jak Ty to i tak za wysoko.
|
|
|
Choć teraz potrafię już docenić czas,
ale nienawidzę go za to, jak nas zmienił.
|
|
|
mówisz mi jak mam stać, lepiej powiedz jak iść
|
|
|
Bo mówię Ci prawdę zawsze, choć nie zawsze wypada.
|
|
|
Tu nadzieja umiera ostatnia, zabiera marzenia,
zaciera spojrzenia, zwierciadła zamienia w wspomnienia.
|
|
|
nie zabijaj energii, bo wraca
podaj dalej, daj jej nowe życie
przestań przepraszać
|
|
|
Może umiem tylko ranić, dławić w sobie smutek,
nie mogąc go zabić i za nic stąd uciec?
|
|
|
|