"Trzeba potrafić wybaczać. Trzeba umieć ufać, tak naprawdę ufać, bez żadnych 'ale',bo inaczej nic się nie uda.Trzeba wiedzieć jak żyć ciągle czekając na dni, kiedy chcąc go przytulić tak po prostu to zrobimy. Trzeba przyzwyczaić się do płaczu, który czasem jest częstszy niż uśmiechy.Trzeba mieć odwagę by mu wierzyć i świadomość, że on też nam wierzy. Trzeba tuż przed zaśnięciem szeptać 'dobranoc' i uśmiechać się na samą myśl, że na pewno to poczuł. Trzeba, patrząc nocą w gwiazdy, wiedzieć, że on robi to samo i też myśli o miłości. Trzeba kochać kogoś naprawdę bezgranicznie i do tego stopnia, by być w stanie poświęcić dla niego serce, życie...
|