|
Trzeba nam takiej miłości,
Zwyczajnej, prostej, kochanej.
Wolnej od głupiej zazdrości,
Pachnącej różą nad ranem.
Pragniemy miłości szalonej,
Tej z głębi serca płynącej.
Taka być może spełniona,
I w domu, w lesie, na łące.
Miłości z serca potrzeby,
Pełnej rozkoszy, doznania.
Pragniemy takiej ażeby, -
Nie było dosyć kochania.
Pragniemy takiej miłości,
Co owocuje obficie.
Takiej, co szczęście i radość ,
Zapewnia na całe życie.
|
Dodaj komentarz
