Siedzę na brzegu świata i nic nie rozumiem Ty mówisz, że tyle potrafię, ja czuję, że nic nie umiem Mówisz, że wiem wiele więcej, ja wiem, że nic nie wiem I znów przecież mam tylko siebie, wiec mam tak niewiele I ponoć to jest prawie talent, ale niekoniecznie Ja czuję, że już się wypalam, talenty są wieczne I to wszystko miało się udać i być tak wspaniale A siedzę na brzegu świata i nie wiem co dalej.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!