|
"Tak naprawdę oboje nie potrafimy z siebie zrezygnować. Niby poszliśmy do przodu, niby wybraliśmy inne ramiona i drogi w zupełnie różnych kierunkach, a mimo to co jakiś czas obracamy się przez ramię do tego co było. Wtedy widzę nas i na chwilę muszę się zatrzymać, a przecież inni idą do przodu. Wtedy stoisz ja i Ty i niby jest dobrze, ale oboje robiąc kilka kroków znowu robimy przerwę na obrót. Coś nie pozwala nam zrezygnować."
|
Dodaj komentarz
kwiatuszek-t-t:
dobre okreslenie,pasuje jak ulał do mojej przygody.Do dzis nie potrafie sobie wybaczyc, ze oboje pozwolilismy od siebie sie oddalic i odjechac w przeciwne kierunki,bo to mogło byc jednorazowe,niepowtarzalne,ale nie wiem czemu ciagle tak mysle,ze tak sie stanie,bo kazde piekno kaze na siebie czekac!!!
