"Pan przecież powinien zrozumieć ów poryw, kiedy w szlachetnym zaślepieniu, nagle uznaje się, na przekór wszystkim i wszystkiemu, jakiegoś człowieka za swój ideał, za kogoś wymarzonego, pokornie znosi jego dziwactwa, a przy tym kocha się go przez całe życie, nie wiedzieć dlaczego." Dostojewski
|