Jest takie coś, taki etap, że dwie osoby czegoś chcą, a żadna nie ma dość śmiałości by zacząć. Obawialiśmy się chyba pośpiechu i tego co może oczekiwać druga osoba. A oboje wiedzieliśmy, że chcemy tego samego - pójść krok do przodu. Nastąpił wtedy moment tego wielkiego oczekiwania, chwila zawieszenia, w której wszystko jest jasne i nic nie trzeba mówić na głos. Moment kiedy twarze są skierowane ku sobie, a te kilka centymetrów przestrzeni jest tak nieopisanie zachęcające. Wszyscy się boją, co będzie potem. Ale jak przestrzeń znika, nikt już o tym nie myśli. ;))) /Perwersje.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!