|
Jakże wielkim ratunkiem dla wielu jest cierpienie, które nie pozwala już na takie zabieganie.. Dopiero wtedy zaczyna on myśleć, albowiem wcześniej "myślał" za niego telewizor, "myślała" gazeta, "myśleli" znajomi i inni ludzie, którzy nierzadko dając zły przykład życia pociągali do bezsensownej gonitwy za niczym. Wcześniejszy styl życia, do którego człowiek się przyzwyczaił traci teraz wymierny sens, traci znaczenie, ponieważ widzi on, jak kruche jest jego życie i jak w sumie niewiele od niego zależy. Teraz rodzą się w nim pytania o sensowność i celowość tego wszystkiego czym żył wcześniej, a co też przyczyniło się do jego cierpienia. Ci, którzy są jeszcze ,,zdrowi" żyją w takt kieratu, do którego dali się zaprząc poprzez brak zastanowienia nad tym wszystkim, co czynią i za czym gonią. Świat narzucił im styl życia bezmyślnego, a oni jedynie się do tego przystosowali. Lecz owocem takiego życia będzie kiedyś rozczarowanie.
|
Dodaj komentarz
