|
Tak często mam ochotę po prostu pójść do Twojego domu albo chociaż obok niego przejść. Przecież wiem, gdzie mieszkasz, tyle razy u ciebie byłam. Czasem chcę po prostu tam iść, wejść do twojego pokoju, pomilczeć, bo nie umiem już z nikim rozmawiać, a milczenie przy tobie nigdy nie było głośne. Trochę się boję, bo powoli zapominam o tym, co było, o tych rozmowach, zeszytach, karteczkach chowanych w kieszeniach, zapominam o płaczu w łazience i żyletkach, które ukradłam, żeby nie krwawiło ci biodro. Chcę spędzić z tobą chociaż chwilę, chcę porozmawiać, chcę być w twoim życiu. Chcę ci tyle powiedzieć i tyle od ciebie usłyszeć. Powinnam do ciebie napisać, o wszystkim ci powiedziec, ale nie umiem. Cholera. Z resztą, nieważne. I tak odwróce wzrok, kiedy przejdziesz obok. /black-lips
|
Dodaj komentarz
