W ciemnościach i ciszy myśli stają się dotykalne, tak niesamowicie realne… Żyją własnym, odrębnym życiem. Wyobraźnia, niczym nie poskromiona, rozbuja się – i wtedy człowiek staje się niewolnikiem własnej wyobraźni. Wszystko, co minęło, rozgrywa się na nowo – w odmiennej częstokroć scenerii, zwielokrotnione, znacznie czasem intensywniejsze! I przychodzą pytania – bez odpowiedzi.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!