|
Odkąd tego pięknego, majowego dnia przestałam się do Ciebie odzywać, próbowałam każdą najmniejszą nawet myśl o Tobie schować w najgłębszym zakamarku mojego umysłu. Bałam się tegorocznych świąt, bo wiedziałam, że odezwie się w Tobie dusza dżentelmena, którą do tej pory tak bardzo lubiłam. Nie myliłam się - podszedłeś, złożyłeś mi życzenia a ja ze łzami w oczach potrafiłam jedynie Cię przeprosić za moje dotychczasowe zachowanie, a przede wszystkim za to, że Cię kochałam. Teraz siedzisz cały czas w moich myślach jak kiedyś. Każde wspomnienie, rzecz, miejsce potrafią powiązać z Tobą i tak przeraźliwie mi Ciebie brakuje - nie jako ukochanego, ale tego pieprzonego przyjaciela, któremu mogłam powiedzieć wszystko i po prostu był, bez względu na wszystko. / love_krowe
|
Dodaj komentarz
