Słabo ją znałam, po prostu, koleżanka. Do dziś pamiętam tą uśmiechniętą buźkę... Zawsze się śmiała, zarażała optymizmem... wszyscy tak ją zapamiętali, radosną, tryskającą energią. Głupi przypadek, jedna decyzja sprawiła,że jej już z nami nie ma.. Do dziś pewnie wiele osób nie potrafi tego zrozumieć, dlaczego ona.. dlaczego tak wcześnie, miała tyle przed sobą... Rodzinie, przyjaciołom ciężko bez niej żyć,ale pozostawiła po sobie najpiękniejsze wspomnienia. I może to zabrzmi głupio bo zamieniłyśmy zaledwie paręnaście zdań, ale jej twarz mam ciągle przed oczami... ten pełen szczerości uśmiech... Wiem,że nigdy nie będę potrafiła o Tobie zapomnieć i wymazać tego obrazu z pamięci, a także tego żalu, który mam w sercu.
|