drżącymi ustami całował moje ciało. w zupełnej ciszy i gęstniejącym mroku. kawałek po kawałku, centymetr po centymetrze. ustami czynił mnie swoją. a potem, tymi samymi ustami opowiadał mi o miłości. o tym, że nie potrzeba mi skrzydeł bym mogła latać. i o tym, że nie potrzeba płomieni, bym mogła płonąć. tamtymi pocałunkami odbierał mi oddech, dając życie.
|