'Wiara w to, że miłość jest wieczna, że jeśli kogoś kochamy i on kocha nas, i zapewnia, że to tak na zawsze to my mu wierzymy. Że przychodzi i odchodzi, wraca, całuje, jest, kocha, obiecuje, a później zostawia wspomnienia. Że ufamy bezgranicznie, naiwnie, że słuchamy i próbujemy zrozumieć, rozmyślamy i próbujemy przebaczyć. Że zatracamy się w tym uczuciu jak dzieci, które jeszcze niewiele wiedzą o świecie. Że nie potrafimy wstać, kopnąć, przerwać w pół zdania, krzyknąć i odejść. Że staramy się być dobrzy, godni i prawdziwi. Że stajemy się lepsi niż powinniśmy. Że dajemy się wykorzystywać i cierpi na tym nasza dobroć i ogromne zaufanie. Że jesteśmy łatwowierni, a gdy przychodzi co do czego, zadajemy jedno, beznadziejne pytanie: dlaczego?
-To wszystko wydaje się takie głupie.'
|