|
Dzisiaj, w sumie wczoraj pierwszy raz od x miesięcy pojechałam na cmentarz. Stałam nad Twoim grobem i w myślach prosiłam żebyś mi wskazał drogę, która mam iść. Tak po prostu. Nie wiem czy dobrze podążam, nie wiem czy tak miało być, w sumie nic nie wiem. Minęło 19 miesięcy, a ja dalej boje się ugotować kisiel, zwykły kisiel. To była ostatnia rzecz jaka dla Ciebie zrobiłam. Pamiętam ten dzień do dzisiaj. Jak go gotuje, a później stoję w mrozie i studze. Nieważne. Po prostu wskaż mi drogę która mam iść. Nic więcej. Ty potrafisz dawać znaki, wiem o tym doskonale. /ASs
|
Dodaj komentarz
