Skrzywdziłem zbyt wiele osób. Wszędzie gdzie się pojawiałem poznawałem ludzi, którzy darzyli mnie miłością. Zabijałem ich kolejnymi wybrykami. Chciałbym kiedyś poprosić o wybaczenie, ale nie mam odwagi, żeby chociażby się zbliżyć. Czasami sprawdzam, co u nich. Cieszę się, że odnaleźli szczęście. Czasami wystarczy tylko tyle. Była jedna dziewczyna, która była dla mnie aniołem, darzyła przyjaźnią, być może przez jakiś czas czymś więcej. Skrzywdziłem ją strasznie, złamałem jej duszę, wyssałem do cna jej piękne uczucie. Znienawidziła mnie bardziej niż ktokolwiek inny. Płakała po nocach, cierpiała gdy znikłem. Nie chciałem tego robić, nienawidzę sam siebie, że potrafiłem się na to zdobyć. Nie zbliżę się do niej. Nie naprawię przeszłości, lecz chciałbym by wiedziała, że wstyd mi, że mogłem to zrobić. Że zniszczyłem jej serce, jej duszę i umysł. Umieram nocami, gdyż nikt inny nie był dla mnie tak dobry jak ona. Koiła mój ból, koiła me serce. Dziękuję i przepraszam... / niedzisiejszy,
|