|
Siedziałam na łóżku w za dużej koszulce i mokrymi od łez oczami i patrząc na swoje blizny przypominam sobie wszystko. Każde słowo, każdą sytuacje kiedy "powstały". Dochodzę w tym momencie do wniosku, że każda ta kreska doprowadziła mnie do tego kim teraz jestem. Ukształtowała mój charakter. Pytałeś jak można się okaleczać. Widzisz, można? Pytałeś czy żałuje. Nie, nie żałuje. Bo gdyby nie to wszystko nie byłabym w tym miejscu, w jakim jestem teraz. Zrozumiałam dzięki temu dużo rzeczy. Wszyscy mi mówią, że jestem zwariowana, ale nikt tak naprawdę nie wie, że jestem cholernie wrażliwa i czuje wszystko dwa razy mocniej. Mówiłeś jej, że boisz się o to czy czegoś nie "odjebie". Nie, ponieważ ten rozdział jest już za mną. Mogłam to zrobić, mogłam - no bo kto zauważy, no nie?. Ale nie zrobiłam, bo kiedyś Ci przy któreś "rozmowie" obiecałam Ci, że tego nie zrobię. Widzisz, ja dotrzymałam słowa. Ty mówiłeś, że zawsze będziesz przy mnie, bez względu na to czy będziemy razem czy nie.cdn.
|
Dodaj komentarz
