|
Może to odrobinę niedorzeczne, ale ja czułam, że jestem dla niego ważna. Miałam świadomość, że moja obecność przy nim dodaje mu siły do dalszej walki. Przez cały ten czas starałam się być taką osobą, z którą nigdy nie żałowałby znajomości. Byłam cierpliwa kiedy miał gorsze dni i znosiłam jego humory, uśmiechając się za dwóch. Nigdy nie przyznawałam się do własnego smutku, lecz cieszyłam się kiedy jemu coś się udało i był z tego powodu szczęśliwy.
|
Dodaj komentarz
