Pus­to mi w środ­ku,w duszy Tak pus­to,że nie do zniesienia Wszys­tko wy­daje się być bez wy­razu,kształtu i sensu Zobojętniałe Za­tarły się gra­nice między dob­rem a złem Między rzeczy­wis­tością a błogim snem Każda dro­ga pro­wadzi w smo­listą,bez­kresną noc Zim­no mi w sobie Zamarzam,bladnę Wy­palam się tląc nieznacznie Ale jes­teś Ty Wy­ciągam do Ciebie osłabłą dłoń Pochłaniasz mnie całą Otaczasz bezpieczeństwem Leczysz swym wrzącym uczuciem Wdmuchu­jesz do ust nadzieję

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!