Cz.1 Miłość jest dziwnym zjawiskiem. Nie pyta o nic, głęboką posiada nadzieję. Nie zważa na to czy ktoś jest warty kochania czy zwyczajnie na tą naszą miłość nie zasługuje. Jest siłą, aby żyć, ale jednocześnie jej zniknięcie powoduje, że jest naszą największą słabością i nie potrafimy bez niej funkcjonować. Nie zwraca uwagi na to czy jest akceptowana i potrzebna, ani na to, że czasem lepiej żeby zniknęła, bo nie jest doceniania, a ona mimo wszystko jest i niezmiennie wysoko ceni obiekt swojej miłości. Często widzi to czego nie ma, albo to co jest ukryte naprawdę głęboko w człowieku. Czasem się myli, jest nieufna, unosi pychą i gniewem, a jednak w tym wszystkim wciąż wybaczająca.
|