Przez jeden impuls dostrzegasz świata uroki, jak pierwszy oddech dziecka, pierwsze jego kroki. Kolejny upadek, po pierwszym już nie ma śladu, strzepujesz kurz z dumy, ból przed wrogiem zamaskuj. Jak treningowy worek - sam nie wiesz kto Cię kopie, a Twoje szczęśliwe karty od lat są na urlopie Znam to bracie, człowiek często nie ma uczuć, dorastał w syfie wychowanek ludzkiego brudu. Nie dosięgniesz nieba w parze betonowych butów, to życie na ulicach blisko zimnego gruntu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!