Nie do­ceniamy życia, może ciągle ma­my ulewę nad głową, ale to w in­nych uderzają pioru­ny. Myśli­my dlacze­go ta­ki syf spo­tyka zaw­sze mnie? Dlacze­go mam naj­gorzej... uwierz, że jest mi­liony osób na świecie, którzy za­mieni­li by się z tobą życiem. Gdy wsta­niesz ra­no po­myśl... Mam wzrok, widzę świat, widzę te wszys­tkie od­cienie... Mam no­gi, mogę wstać o włas­nych siłach i iść przed siebie... Mam ręce, mogę od­tworzyć drzwi, ub­rać się, umyć zęby, mam spraw­ny in­te­lek­tual­nie mózg, mam rodzin­ne, przy­jaciół, psa, łóżko, dach nad głową... masz tak wiele... Ma­my na prawdę wiele i mu­simy to do­cenić bo in­ni te­go nie mają... To, że spo­tyka nas na drodze wiele nie miłych rzeczy jest błogosławieństwem... tak mu­si być, po pros­tu.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!