Już nie umieram, już nie płonę... Stoję twarzą w twarz ze sobą... Wiem kim jes­tem, kim zaw­sze byłam w głębi ... Już nie słucham fałszy­wych pro­roków, nikt nie jest w sta­nie zo­baczyć me­go wnętrza... Nikt prócz Ciebie ma miłości. Każde wspom­nienie prze­bija mnie jak igła, ale to kojący ból... Wiem, że już się nie boję. Wbi­jam igły, a każda z nich mnie umac­nia, staję się moją ob­roną

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!