|
Cz.1 Byłam naiwna. Byłam zwyczajnie głupia, że pozwoliłam Ci żebyś tak mnie traktował. Dopuściłam do tego abyś traktował mnie jak opcje, kogoś kto jest potrzebny tylko wtedy, kiedy nie ma nikogo. Nie mogę sobie wybaczyć, że byłam w stanie zrobić dla Ciebie wszystko i starałam się tak bardzo jak tylko umiałam. Tyle sił mnie to kosztowało, emocji i czasu. Tak często i tak długo na Ciebie czekałam, a gdy już byłeś obok dbałam o to aby niczego Ci przy mnie nie brakowało. Czasami czekając na Ciebie, albo wtedy, kiedy raniłeś mnie słowami i nieobecnością, myślałam, że zwyczajnie umrę. Ale dla Ciebie chciałam nawet umierać, wiesz? Wierzyłam, że to ma sens i jeszcze się opłaci, że będziemy kiedyś ze sobą szczęśliwi już na zawsze. Tylko, że Ty tego nie widziałeś, albo zwyczajnie nie chciałeś widzieć. Z góry przekreśliłeś nas i zacząłeś traktować mnie jak kogoś, kto nadaje się być tylko na chwile, a nie żeby spędzić z nim życie.
|
Dodaj komentarz
