Chociaż zdrady, to przysięgam, nie da się zrozumieć. Czekałam tyle czasu na skruchę, to jedno słowo, po którym goją się rany i pękają mury. Niedoczekanie moje, o naiwności podła! Przez ideały tu mokłam, dostałam ochłap. I teraz bywam oschła, teraz bywam cierpka. Trudno mi uwierzyć, gdy pamiętam, a pamiętam. Trzask mojego serca, zapadniętą pierś. Nie mam łez, już za dużo w życiu wycierałam łez.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!