|
Wiesław Musiałowski "Po drugiej stronie"
Pomilczmy chwilę, rozmawiajmy w ciszy
słowom nadając odpowiednią barwę
- może nas echo nigdy nie usłyszy,
że nazwać mogłem serca odzew skarbem.
Pomilczmy głośno, niech się pogłos niesie
- samotny z sobą, niech rozmawia z nikim,
jak ten pustelnik w opuszczonym lesie,
który zaświatów odczytuje szyki.
Pomilczmy zatem - nic nas nie kosztuje
takie milczenie, które nic nie warte.
A ja cię w ciszy bezsłownie całuję
i bezsłowności ciągłej pełnię wartę.
Ty, której nigdy, nikt wzywał nie będzie
- bądź przeklinana. Na wieki i wszędzie!
|
Dodaj komentarz
