Opieko­wał się mną, gdy byłem cho­ry, brał ur­lop bym nie był sam ze swoimi prob­le­mami, umiał mnie zaw­sze słuchać, zro­zumieć i pomóc. Mi­mo bra­ku więzów krwi był moim oj­cem i choć nig­dy nie po­wie­działem na niego ta­to, był nim zaw­sze w moim ser­cu. Dzi­siaj wiem jak ważna jest ak­ceptac­ja także ze stro­ny dziec­ka, zro­zumienie, że biolo­giczna za­leżność to nie zaw­sze sym­bioza uczuć, że są rzeczy ważniej­sze, te, które rodzą się w ser­cu

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!