|
[cz.1] Odezwałeś się po kilku dniach milczenia. Spytałeś dlaczego nic nie piszę. Przecież sam chciałeś czasu na przemyślenia. Mówiłeś, że potrzebujesz samotności, by poradzić sobie z tym co nie daje Ci spokoju. Powiedziałam, że będę czekać, tak długo ile będzie trzeba. Gdy zobaczyłam wiadomość od Ciebie serce zaczęło bić ze sto razy większą częstotliwością niż dotychczas. Jakby chciało wyrwać się z piersi i pobiec do Ciebie. Przeczytałam, że miałeś obawy dotyczące tego, że nie jesteś jeszcze przygotowany na poważy związek. Po tym wszystkim co sobie obiecywaliśmy, po wszystkich wspólnych planach Ty mówisz, że odpowiedzialność Cię stresuje. Chciałam napisać Ci, że jesteś dupkiem, niedojrzałym gnojkiem, który myśli tylko o sobie. Odparłam tylko, że rozumiem. - Nie rozumiesz - napisałeś. Po czym dodałeś, że chciałbyś od nowa zakochać się we mnie, bez pośpiechu, powoli. Że nie znalazłeś innej i nie chcesz szukać, bo już znalazłeś swojego anioła, którego chcesz złapać w locie/f_a
|
Dodaj komentarz
