wróćmy chociaż na chwilę- do dzieciństwa. Do tych czasów pewniejszych i bezpieczniejszych. Do czasów bez cierpienia, bólu, nieporozumień, problemów, niepowodzeń, kłótni. Gdy najpowazniejszym dylematem było czy zagrać w nogę z chłopakami czy w klasy z koleżankami, gdzie myśleliśmy o kolejnym dniu rozrywek, gdzie nie było tylu oszustów, gdzie wychowywaliśmy się sami- z dzieciakami z piaskownicy. Gdy przeprosiny były tak banalne, gdy rodzice krzyczeli tylko o zdarte kolana, gdzie całe dnie spędzało się dworze.Gdzie żyliśmy beztrosko, gdzie rodzice pomagali w rozwiązywaniu błahych problemów WRÓĆMY bo teraz ciężko jest lekko żyć /olkin
|