Zamkniete drzwi za soba mam. Tam cmentarzysko uczuc, w nocy czarnej mgle.
Nad trumna ciezka, nikt juz nie stoi.
Modlitwy nie odmawia Smierc.
Dokad tym razem poprowadzi mnie swit,
w tej mokrej od lez przestrzeni.
Tu blyszczy w sloncu rosa jak lzy.
Wiedz mnie moj losie ku przeznaczeniu.
Rodzi sie w mroku kolejny swit.
To nowy rozdzial mojjego zycia.
Czasem jak sen bywa ludzki byt, wiec znow zaczynam zyc od dzisiaj.
Wiedz mnie moj losie
ku przeznaczeniu.
Zamkniety czas za soba juz mam. Tam cmentarzysko uczuc mych. O co tym razem z Toba gram ?
Nad trumna ciezka nie stoi nikt. Z przeszloscia gorzka wiez znow zerwana.
Wiele rozdzislow ma ludzki byt,
a przyszlosc nigdy nie jest znana.
|