|
Wybacz mi, proszę. Nie chciałam żeby to wszystko tak wyszło. Naprawdę nie miałam w planach myślenia o Tobie jak o kimś więcej, kimś kto w końcu mógłby zaszyć tą dziurę w sercu która coraz bardziej nie daje mi iść do przodu. Mieliśmy być tylko kumplami, którzy piszą do siebie w najgorszych sytuacjach a wyszło na to, że na pierwszym spotkaniu wylądowałam na Twoich kolanach. Przepraszam Cię za to, że z nich nie zeszłam. Przepraszam, że wykorzystywałam Twoje ramiona i przytulałam się do nich tak jak jeszcze nigdy do nikogo. Przepraszam, że słuchałam wszystkich Twoich słów typu; jesteś najważniejsza, chce tylko Ciebie ale muszę wszystko poukładać... I przepraszam, że się martwię. Tak kurewsko strasznie, że sama sobie z tym nie radzę. Przepraszam, że płaczę ale nie umiem już inaczej.
|
Dodaj komentarz
