|
Tak trudno jest zapomnieć. Tak trudno nie myslec, nie wspominać. Wiem jednak, ze wszystko, co dobre w naszym zyciu, ma kiedys swoj kres. Nasz koniec juz nastał. Juz nie ma tego, co było. Nie ma juz nas. Teraz jestem ja i ty. Osobno. Nie jesteśmy juz jednoscia. I nie będziemy zapewne nigdy wiecej. To uczucie ktore mieliśmy, juz nas nie połączy. Nie wazne jak potocza sie nasze losy, zapomnimy o sobie. Przechodzac kiedys ulica, nawet nie spojrzymy na siebie. Na zawsze zostaniemy sobie obojętni. Nigdy juz nie bedziemy wpatrywac sie w swoje oczy. Pozostaną jedynie wspomnienia i świadomość, ze cos dla siebie znaczylismy. Ale to było dawno. I nawet jesli zapytasz ile dla mnie znaczyles, odpowiem ci, ze teraz to bez znaczenia.
|
Dodaj komentarz
