Ciężko jest odróżnić żal od wspomnień, dla tych ran, nawet Jezus oddałby życie ponownie. Jak coś tracisz, to wiesz, że to tracisz bezpowrotnie, a jak wróci to wkurwia i to chyba nie za dobrze już. Znam miasto i nie da się ukryć, że to wszystko jest walką i nie ma, że smucisz. Jakby łańcuch na przegubach krępuje moje ruchy, i już nie wiem czy pociesza mnie fakt, że to nie wróci już.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!