Nigdy nie przyznałam się do smutku jaki w sobie mam, zawsze dusiłam ból w sobie. I tylko w myślach, sama przed sobą przyznawałam się, że brakuje mi sił. I mało kto widział moje łzy, i ból w oczach, bo nikt w nie nie patrzy. Nieod­wza­jem­niona miłość, ten rodzaj cze­kania, kiedy cze­kasz na coś, co na pew­no nie nadejdzie.. Ile mam jeszcze walczyć o szczęście? Przegrałam.. ?

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!