|
- Myślałam ,że się pogodziłam , że swój szlak tortur przeszłam. Ale z tym nie da się pogodzić. Moje życie bez Ciebie stało się szare.. Choć wcześniej nie zawszę było kolorowe. Udaję ,że jest dobrze, że daję radę , a tak na prawdę każdego ranka rozpier.dala mnie od środka , bo wiem ,że gdy wejdę do was, Ciebie tam już nie zastanę. Że nie usłyszę Twojego głosu , i nie zobaczę Twojego uśmiechu , który zazwyczaj z rana miałeś. Najgorzej jest nocą , gdy się przebudzę , przechodzę przez wasz pokój i zobaczę ,że nie czeka na mnie herbata . I nie mam z kim pogadać. ♥ Wiem ,że jeszcze długo , to będzie główny powód moich łez.
|
Dodaj komentarz
