Tyle razy miałam w sobie siłę i tyle razy jej zabrakło, to światło we mnie zgasło.
Bolało mnie, nam strach i lęk, wiem jak to jest co rano budzić się i myśleć, ze ten dzień dobije mnie. Już ostatecznie codziennie koił mnie seni wiem ze dał mi więcej niż bieg bez celu
Choć w krew weszła mi obojętność coś we mnie pękło[...]Od nowa uczę się tu żyć godnie i żyć bez wspomnień. I mam punkt odniesienie więc wiem co jest dobre./ALEX
|